Fotos Rally di Sardegna Bike 2008

Terug te vinden op :

http://www.flickr.com/photos/verbouwenoelem/sets/72157605434001540/

Rally di Sardegna

Ik vertrek zaterdag naar Sardinië om er de Rally di Sardegna te rijden.
Heb speciaal voor dit gebeuren een nieuw blogsken aangemaakt :

http://rallydisardegnabike.blogspot.com/

Daar zal het gebeuren voor de liefhebbers wat te volgen zijn.

Ciao
Gunther

Herdersmarathon Maarkedal 24-5-08

Vadaag is het dan zover, de marathon waar we lange tijd naar uitkeken wordt vandaag gereden. Of de conditie top is, is nog af te wachten. Het weer is in ieder geval wel fantastisch, niet te warm, niet te koud, droog en nog beter, het is al de ganse week droog dus we verwachten geen toestanden zoals 14 dagen terug te Borsbeke, het zal zo wel af zwaar genoeg zijn :-). Uiteindelijk gaat het wel over 125 km en zo'n 2000 hm (volgens de Herders (en 't NGI) 2500 maar 2000 zal er wel dichter bij zijn. Natuurlijk zijn er ook kortere afstanden, beginnende vanaf 19 km dacht 'k.......maar wij zijn gekomen voor de big one :-). Reinhard zal deze zomer terug deelnemen aan de Iron Bike te Italië, daar mag 'm dagen na elkaar tot 10h op de bike zitten, dus hier 'n 125 km zou geen probleem mogen zijn :-). Voila, we zijn op weg, rustig vertrekken hadden we in gedachten. Al direct zitten we op 'n singletrack. Voor ons enkele tragere bikers, waaronder 1 die precies met 'n citybike onderweg is. Respect voor andere hebben we wel, maar als 't echt te traag gaat willen we toch wel voorbij, zeker als ze met die dunne bandjes nauwelijke kunnen rechtblijven op 'n track en daardoor de achterliggende meer dan ophouden. Dus van zodra we kunnen leggen we er even de pees op, kwestie om de ganse groep voorbij te zijn. Daarna nog even 't tempo aanhouden, we zijn nu toch al op dreef :-). Van rustig vertrekken komt er dus niet veel in huis. Kort daarop zitten we al in 't muziekbos te Ronse. Hier ligt 't ware speeltuin te wachten :-). Kort draaien, op en af, soms wat bultjes meenemen, alles is voorzien. Sommige hellingen lopen wel heel steil op, terwijl ze nog kort draaien ook. Menig biker staat te voet, als 'k even 'n boom streel sta 'k ook even geparkeerd. Het wordt tijd om eindelijk m'n stuur op lengte te maken :-). Terug op de bike, Reinhard is al uit 't zicht verdwenen dus de inhaalrace kan beginnen. Vroeger dan verwacht zitten we terug op de tarmac, 't loopt nog even bergop maar 't 1e speelkwartierke zit er al op. Uiteindelijk krijgen we in de buurt van de Pottelberg (?) de 1e bevoorrading, temidden in het bos, na 'n klim waar je de bikers puffend ziet bovenkomen, sommige al naast de fiets ipv erop. Ze weten wel leuke plaatsen te kiezen om de bevoorrading te plaatsen :-). Niet te lang treuzelen, het is nog ver dus hop na 'n drankje en hapje terug op weg. 'k dacht dat we nu wat meer naar de Franstalige kant, daarna terug via Brakelbos en uiteindelijk terug 'n heel leuk stukje in 't Livierenbos waar er heel veel bikers treuzelen, vaak te voet staan, twijfelend of ze die helling nu al dan niet zouden afrijden....... De herders hebben duidelijk geen gemakkelijke route uitgestippeld, maar daar houden we wel van. Dus hier leven we ons uit, er wordt volop genoten en doorgetrokken om elke helling vlot op te geraken, doseren komt hier niet ter sprake :-). De TT van Michelbeke komt hier ook langs, maar onder droge omstandigheden vind 'k 't toch more fun :-). Via wat veldwegen bereiken we daarna al vlug de 2e controle. Terug is alles aanwezig wat we kunnen wensen. Water, sportdrank, cola, appelsienen en bananen, cake, wafels en zelfs chocolaatjes :-). Reinhard vind 't echter verstandig om onderweg nog 'n gelleke te nemen ook, kwestie van energie in overschot te hebben. Kort daarop is 't al zover, gelleke ligt op de maag en wil er niet af :-(. We laten het niet aan ons hart komen, maar nu laten we enkele bikers toe om in 't wiel te zitten. Het stuk naar de 3e bevoorrading toe is meer voorzien van veldwegen en meer zoals een gewone TT, ook vlakker dan hetgeen we al onder de wielen gekregen hebben. 't kon natuurlijk ook niet blijven duren :-). Via Brakel bereiken we te ergens tussen eerdergenoemde en Schorisse nog maar 's 'n controle. Reinhard geeft geen honger, 'k lust wel 'n heerlijke koele Aquarius. Er volgen nog meer veldwegen, die er vrij hard en gemakkelijk berijdbaar bijliggen. De omloop wordt vlakker, en het gemiddelde gaat de hoogte in. Gelukkig maar anders zouden we wel heel lang onderweg blijven. Als doel hadden we -6h gesteld, 't zal spannen om dat te halen. Te Schorisse krijgen we 't Foreest, via het veld, die is niet zo zwaar als op de weg, zeker niet als er veel volk op zit en dus een gewoon tempo aanhoudt. Verrassing, we komen uit 't veld en mogen links af ipv nog verder omhoog op de baan. Al vlug weten we waarom, eerst rijden we naar beneden om daarna via 'n andere zijde nog 's volledig naar boven te rijden :-). Nu zitten we dus 'n beetje rond wat hellingen die we kennen van de RVV, in de buurt van de Eikenberg, Boigneberg, Steenberg, maar wel in 't veld dan. Te Etikhove mogen we nog's stoppen en bijtanken. Hier halen we Johan bij, en zoals afgesproken rijden we dan samen verder. De Ladeuze bergop via 't wortelpad, daarna downhill en langs 't rivierke (allee, als je wat fantasie hebt ......) terug naar boven strompelen. Kwestie om km's en vooral hm's te hebben :-). Via Leupegem, Oudenaarde zetten we de tocht verder naar de Donkvijvers. Hier mogen we 'n toerke doen, af en toe 'n singletrack meenemen, ook 'n beetje bergop en bergaf, en een beetje verkeerd rijden (als ik op kop zit....) is er ook bij. Na wat treuzelen en zoeken geraken we terug op 't goeie pad. Wat verder treffen we 'n Herder en die brengen we op de hoogte van onze uitstap naast 't parcours. Die ging direct chekken of 't aan ons lag of aan de uitpijling, van 'n organisatie gesproken :-). Nadien brengt de uitpijling ons richting Koppenberg, dus we weten 't al, die klim in 't veld naar boven. Hier treffen we terug 'n Herder, en 't is 'n gekende. Patrick vergezeld ons naar boven waar temidden in 't bos de 5e (?) kontrole ons opwacht. 'k zou de tel kwijtgeraken, al die bevoorradingen :-). Ondertussen zo'n 100 km op de teller, 't begint wel al te tellen. 'k dacht van nog rustig uit te bollen, op km 100 zijn we 4h30 onderweg, dus de doelstelling van 125km op 6h zal geen probleem zijn :-). We zijn er echter nog niet, terwijl Reinhard over z'n dip heen is (gel is uiteindelijk van z'n maag verdwenen :-)) begin 'k echter wel 'n dipke te voelen. Johan en Reinhard beginnen precies wel rapper te rijden, of je kan ook verstaan, af en toe moet 'k 'n gaatje laten :-(. Mogelijks ligt 't ook aan 't parcours, 't vlakkere werk is precies terug wat hevigere geworden, niet verwonderlijk eigenlijk als je in de buurt van de Koppenberg zit. Ook Zulzeke is zo van 't zelfde kaliber. De Piron klim is altijd al lastig, maar nu valt 'm tegen, de stenen liggen ferm in de weg en dwingen mij 'n eindje te wandelen. Het Beest van de omloop is ook wel ferm steil, en wederom sta 'k te voet. Johan rijdt 'm volledig naar boven, mss dankzij onze aanmoedigingen ? :-). Via Nukerke en met 'n lege tank bereiken we opnieuw kontrole 4 die tevens kontrole 6 is. Bijtanken is noodzakelijk, want 't gaat even wat minder. 'k besluit om op 't gemakse verder te rijden, want beter zal niet meer lukken. Ver is 't niet meer, nog 12 km en dan staan we terug op 't voetbalveld. 12 km kan echter ook nog zo ver lijken ....... Als dan de Taaienberg en nog andere obstaksels overwonnen moeten worden, weet je 't wel. Maar de tank is bijgevuld, en wonder boven wonder gaat 't terug de goeie kant uit. Af en toe kunnen we nog wat spelen en elkaar de loef afsteken, iedereen zit dood maar staat ook terug op, als de 1 nog een versnelling uit de benen schud, volgt de ander gezwind :-). Als laatste klim krijgen we dan nog de Peerdeklim of zo, daarna nog wat uitbollen op de weg en heel voldaan bereiken we de aankomst. Hier treffen we Tim, die we onderweg ook zouden oppikken maar daar zijn we niet in geslaagd. Natuurlijk volgt er nog 'n hapje en drankje, en straffe verhalen horen er ook bij.

Als conclusie, 't was een zeer geslaagde 1e editie, met 'n parcours dat we veel te weinig voorgeschoteld krijgen. Enkele bossen doorgereden, en waar 't spectaculair kon, werd er ook voor de spectaculaire route gekozen :-). Organisatie is uitmuntend, kosten noch moeite zijn gespaard, en dit met zeer enthousiaste medewerkers, wat kunnen we nog meer wensen ...... :-).


Marnik


De 125 km toer.




Foto's via de site van de Herders,
klik hier